Fascynacja motoryzacją, a zwłaszcza amerykańskimi samochodami z lat 50. XX wieku, oraz dogłębna analiza ich funkcji skłoniła mnie do próby powiązania tematyki tej z malarstwem. Przedmiotami, które posłużyły mi do stworzenia serii obrazów stały się zużyte opony od samochodów osobowych, a dokładniej ich geometryczne bieżniki. Odbijając ich różnego typu strukturę na podłożu malarskim uzyskuję rozmaite efekty wizualne. Metodę tę rozwijam na drodze eksperymentu, który wraz z kolejnymi doświadczeniami oscyluje w kręgu ograniczonej przypadkowości. Dany walor uzyskuję poprzez modulowanie dociskiem opony do podłoża, mieszaniu dominant barwnych: czerń, biel, szarości, błękity oraz zastosowaniu metod uzupełniających, takich jak wykorzystanie ekspresji pędzla.

Podczas pracy nad omawianymi obrazami nurtowała mnie relacja człowieka i drogi. Te myśli towarzyszyły mi niemal przy każdym ruchu oponą. Miałam świadomość ich tajemniczej historii, tysiącach kilometrów przebytych podróży. Namalowane obrazy to także drogi przebyte przeze mnie, przetarte ślady artystycznych poszukiwań: ekspresyjne, nurtujące, z założenia niedokończone i niezbadane. Indywidualne dla mnie, interpretacyjnie otwarte dla każdego z nas. Ślady bieżnika stają się odzwierciedleniem nie tylko relacji, ale i doznań tej relacji towarzyszących. Odczucia ekscytacji, ciekawości ale również znużenia i zmęczenia.

Użycie motywu bieżnika nie jest zabiegiem przypadkowym. Jego jednoznaczne konotacje z motoryzacją nadają temu cyklowi pewną jednorodność interpretacyjną i w automatyczny sposób skłaniają widza do skojarzeń z wcześniej wspomnianą drogą, ale być może tę własną, samodzielnie przebytą? Sam ślad ma charakter indywidualny i niepowtarzalny. Po jego odciśnięciu nie ma już odwrotu...

Metodę wykorzystaną do stworzenia moich prac nazwałam „tajerografią”. Powstała ona w nawiązaniu do angielskiego słowa tyre: opona, jednocześnie podkreślając graficzny, końcowy efekt wizualny. Seria sześciu (wyjściowych) tajerograficznych obrazów została wykonana przy użyciu farb akrylowych oraz pilśniowego podłoża. Podczas procesu powstawania projektu mam okazję krok po kroku wykształcać i rozwijać wspomnianą metodę, a także w efekcie tego wykorzystywać ją w świadomy sposób, do określonego celu. Tym celem jest spójna medialnie, kompozycyjnie i ideologicznie seria prac charakteryzująca się wolnością procesu twórczego przy jednoczesnej świadomości bogatej tradycji malarstwa ekspresjonistycznego i abstrakcyjnego.